Van Top Tot Teen in Haags Historisch Museum

Work adventures Reacties uitgeschakeld voor Van Top Tot Teen in Haags Historisch Museum

Kunsthistorica Luitgard Maassen gaf een lezing rondom het onderwerp kleding en uiterlijk in vroeger tijden en de mode van nu. Verbluffend veel overeenkomsten kan ik u verklappen! Als je maar een beetje op de hoogte bent van de context – en dat is Luitgard meer dan voldoende – dan zijn er in overvloed parallellen te trekken tussen mode in het heden en verleden. Het harnas is wat minder gangbaar geworden, alhoewel we uiteindelijk allemaal wel een figuurlijk harnas tot onze beschikking hebben, maar dat terzijde. Op de foto is een zeer tastbaar harnas te zien, dat nog daadwerkelijk door een bekende hotemetoot uit Den Lage Landen gedragen is. Ik ben zijn naam vergeten. . . "Ik hoorde het harnas rammelen, maar wist niet wie er in zat" laat dat maar aan mij over.

De benen van Heleen

Work adventures Reacties uitgeschakeld voor De benen van Heleen

In het Couperus Museum werd de tentoonstelling Drie Fatale Vrouwen door Heleen van Royen geopend. Ze had een pittige speech over de femme fatale, die toch vooral door mannen bedacht werd en waar het in de literatuur meestentijds slecht mee af liep. Heleen was dan ook beslist niet ‘amused’ over het feit dat ze in de uitnodigingsbrief als femme fatale in functie werd benaderd. Ik was daarentegen absoluut amused door haar speech. Het was een leerzame middag over fatale vrouwen, gif mengen en andere olijke onderwerpen. Ook werd mij duidelijk dat men ten aanzien van Heleen van Royen het publiek in twee kampen kan verdelen, de ‘haters’ en de ‘lovers’. Ik behoor tot de laatste categorie. Alhoewel ik moet bekennen dat ik nog nooit een boek van haar heb uitgelezen, vind ik het een stoere vrouw waar ik respect voor heb. Wel vond ik dat ze een beetje op me neerkeek toen ik me aan haar voorstelde, maar daarvoor bleek later een heel eenvoudige verklaring…

Agrippina generale repetitie

Great adventures Reacties uitgeschakeld voor Agrippina generale repetitie

Een stervende Amor, ruw van zijn vleugels ontdaan door Agrippina die geen liefde duldt in haar leven. Deze scene kende ik niet vanuit de repetities die ik bijgewoond had, maar had onmiddellijk mijn aandacht. Met mijn grote complimenten aan Niels Mathot (decor), Alex Brok (licht) en uiteraard Ivan Schauvliege (Amor)!!!

Agrippina’s Amor

Strange adventures Reacties uitgeschakeld voor Agrippina’s Amor

Ik hield mijn adem in toen ik deze foto nam. Dit was zo’n moment dat je weet ‘dit is ‘m, dit kan ‘m worden, verpest het niet Siegers’… De zwarte vleugels zijn na de generale repetitie niet meer gebruikt, om redenen die ik begrijp, maar vanuit puur fotografisch oogpunt vind ik het schitterend! Droomt u met me mee?

The making of Agrippina

Great adventures Reacties uitgeschakeld voor The making of Agrippina

Een blik achter de schermen is wat mij betreft altijd een belevenis en een verrijking van je spectrum aan ervaringen. Het proces volgen van een opera in wording is bijzonder. Ik was dan ook verheugd dat ik in een serie van uiteindelijk twintig beelden een kleine expositie mocht maken van ’the making of Agrippina’.
Veel repetities bijwonen, honderden platen schieten om uiteindelijk de juiste sfeer en cadans in beeld te kunnen weergeven. De concentratie die in dit beeld te zien is, vind ik mooi door de verstilling. Ook omvat het moment een universeler gegeven doordat de kroon als teken van macht tot nadenken kan aanzetten. Als ik mijn gedachten de vrije loop laat is dit iets wat deze man lijkt de doen…
 

Peter Tuinman

Work adventures Reacties uitgeschakeld voor Peter Tuinman

Acteurs zijn natuurlijk heerlijk om te fotograferen. Geen enkele moeite met poseren. Acteren op micro-niveau? Daarbij heb ik Peter Tuinman als zeer innemend ervaren en was het portretteren van hem, met de Koninklijke Schouwburg als decor een verademing. Tja, dat is het voordeel als je voor een krant als Den Haag Centraal op pad mag.